Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię, | d Życiodajny spłynie deszcz na spragnione serce, | B Obmyj mnie i uświęć mnie, | g A Uwielbienia niech popłynie pieśń. | A d Chwała Jezusowi Psalm responsoryjny. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, ziemia jest pełna Twoich stworzeń. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją i w proch się obracają. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! * Ty wszystko mądrze uczyniłeś, ziemia jest pełna Twoich stworzeń. * Błogosław, duszo moja, Pana. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. albo: Psalm (Ps 33 (32), 4-5. 6-7. 12-13. 20 i 22 (R.: por. 5b)) Pełna jest ziemia łaskawości Pana Słowo Pana jest Psalm: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię wykonany na organach cyfrowych Johannus Opus 30 w kościele parafialnym pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Spraw Niech zstąpi Duch Twój! I odnowi oblicze ziemi. Tej ziemi!"; podkreślono też, że słowa i czyny Jana Pawła II "demonstrowały i budziły miłość do Ojczyzny, wspierając czynnie naród polski w dążeniach do odzyskania wolności i niepodległego bytu państwowego". lirik lagu sammy simorangkir sedang apa dan dimana. MSZA W DZIEŃ PIERWSZE CZYTANIE (Dz 2, 1-11) Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Czytanie z Dziejów Apostolskich Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wichru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jeruzalem pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak tamci przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: «Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże». Oto słowo Boże. PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104 (103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Albo: Alleluja. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twoich stworzeń. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. DRUGIE CZYTANIE (Rz 8, 8-17) Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian Bracia: Ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Skoro zaś Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha. Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha zadawać będziecie śmierć popędom ciała – będziecie żyli. Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście Ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!» Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa; skoro wspólnie z Nim cierpimy, to po to, by wspólnie mieć udział w chwale. Oto słowo Boże. SEKWENCJA Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (J 14, 15-16. 23b-26) Duch Święty was wszystkiego nauczy Słowa Ewangelii według Świętego Jana Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem». Oto słowo Pańskie. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi. Zamieszczamy nowotestamentalno - patrystyczne preparacje do homilii na psalm responsoryjny z Uroczystości Zesłania Ducha Świetego. Psalm 104[103], Kwestie literackiePsalm 104[103] należy do hymnów wielbiących moc stwórczą wyróżnić w nim następujace części:1. Zachęta do wielbienia Pana – Boga nad całym swiatem (w. 1-4)2. Stworzenie lądów i utrwalanie ich (w. 5-9)3. Stworzenie strumieni i panowanie nad nimi (w. 10-18)4. Stworzenie ksieżyca i słońca i panowanie nad nimi (w. 19-23)5. Stworzenie zwierząt i utrzymywanie ich przy życiu (w. 24-32)6. Deklaracja wielbienia Pana (w. 33-35)W psalmie responsoryjnym Zesłania Ducha Świętego wykorzystane są wersety: Lektura nowotestamentalna nawiazania i rozwinięcia myśliw. 24 Rz 1,20: Ewangelia objawia sprawiedliwość dla zbawienia Żydów i Greków. „Albowiem gniew Boży ujawnia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta. To bowiem, co o Bogu można poznać, jawne jest wśród nich, gdyż Bóg im to ujawnił. Albowiem od stworzenia świata niewidzialne Jego przymioty - wiekuista Jego potęga oraz bóstwo - stają się widzialne dla umysłu przez Jego dzieła, tak że nie mogą się wymówić od winy. Ponieważ, choć Boga poznali, nie oddali Mu czci jako Bogu ani Mu nie dziękowali, lecz znikczemnieli w swoich myślach i zaćmione zostało bezrozumne ich serce. Podając się za mądrych stali się głupimi”. ( Zaczęli oddawać cześć stworzeniu i w konsekwencji popadli w zboczenia 30 Dz 3,18-21: Św. Piotr w imię Jezusa Chrystusa uzdrowił chromego od urodzenia. Tłum zbiegł się. Piotr przemawia po raz drugi po Zesłaniu Ducha Świętego. Wypomina „mężom Izraelskim”, że zabili Mesjasza. Stwierdza, że działali w nieświadomości. „Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków”. (w. 19-21)Tt 3,5: „Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela, naszego Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy, usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego”. (w. 4-7)Ef 4,21-24: Nie nalezy postępować jak poganie, którzy popadli w rozpustę. „Słyszeliście przecież o Nim i zostaliście pouczeni w Nim - zgodnie z prawdą, jaka jest w Jezusie, że - co się tyczy poprzedniego sposobu życia - trzeba porzucić dawnego człowieka, który ulega zepsuciu na skutek zwodniczych żądz, odnawiać się duchem w waszym myśleniu i przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości”. (w. 21-24) Rz 12,2: „A zatem proszę was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście dali ciała swoje na ofiarę żywą, świętą, Bogu przyjemną, jako wyraz waszej rozumnej służby Bożej. Nie bierzcie więc wzoru z tego świata, lecz przemieniajcie się przez odnawianie umysłu, abyście umieli rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe”. (w. 1-2)3. Myśl Ojcóww. 24Orygenes – św. Hieronim: „'Jakże wspaniałe są dzieła Twoje Panie'. Prorok przemawia w natchnieniu. Nie wiedząc, jak ma chwalić Pana, powiedział: 'Jakże wspaniałe są dzieła Twoje Panie'. Twoje dzieła przekraczaja ludzkie pojmowanie. [...] 'Ziemia jest pełna Twojej własności'. Istotnie wszystkie dzieła Pana pełne są mądrości. Oto bowiem widzimy, że mrówka wie, kiedy nadejdzie zima i gromadzi sobie pokarm, a maleńki komar ma oczy, brzuch i wszystkie członki, tak jak my je mamy, tak samo pchła i inne żyjątka; widzimy też, iż słoń, tak ogromne zwierze, ma oczy, nozdrza, nogi, brzuch, tak jak my i w tych samych miejscach; widzimy, jak pszczoła robi miód i wosk: czyż to wszystko nie jest godne podziwu i pełne mądrości”. (Tractatus sive homiliae in Psalmos)Św. Augustyn: „'Ziemia napełniona jest Twoim stworzeniem'. Jakim stworzeniem Twoim napełniona jest ziemia? Wszelkimi drzewami i owcodajnymi roślinami, zwierzętami i bydłem. A także i całym rodzajem ludzkim ziemia napełniona jest stworzeniem Bożym. Widzimy, znamy, czytamy, rozpoznajemy, chwalimy i tu głosimy. Nie stać nas na wychwalenie dostateczne na tyle, na ile przeobficie przepełnia serce nasze na skutek przypatrywania się temu wszystkiemu. Szczególną uwagę jednak powinniśmy skierować na to stworzenie, o którym wyraził się Apostoł: 'Jeżeli więc coś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To co dawne, minęło, a oto wszystko stało się nowe' (2 Kor 5,17). Co 'dawne minęło'? Pośrod pogan wszelkie bałwochwalstwo, a wśród samych Żydów wszelka niewola prawa, wszelkie owe ofiary zapowiadające ofiarę obecną. Wiele było wówczas starości człowieka. Przyszedł odnowiciel swego dzieła, przybył, aby swoje srebro stopić, żeby wybić swoją monetę. Oczekujemy zatem zapełnienia ziemi przez chrześcijan wierzących w Boga, odwracających się od poprzednich nieczystości i bałwochwalstwa, od nadziei minionej do nadziei nowiego wieku. A oto jeszcze nie dokonało się to w rzeczywistości, a już osiągneliśmy to w nadziei, i dzięki tej właśnie nadziei śpiewamy słowami: 'Ziemia napełniona jest Twoim stworzeniem'. Śpiewamy to nie będąc jeszcze w ojczyźnie, nie zaznając jeszcze przyrzeczonego spokoju, kiedy jeszcze nie zostały wzmocnione zasuwy bram Jeruzalem (zob. Ps 147,13). Będąc jeszcze w okresie pielgrzymowania i wpatrując się w cały ten świat, widząc jak ludzie zewsząd biegną do wiary, lękając się piekła, wzgardziwszy śmiercią, umiłowawszy życie wieczne, wzgardziwszy obecnym życiem i napełnieni radością z oglądania takiego widowiska, wołamy: 'Ziemia napełniona jest Twoim stworzeniem'. (Ennarrationes in Psalmos)w. 30Orygenes – św. Hieronim: „'Wyślesz swego Ducha, a będą stworzone'. W dniu konca świata. Jeśli Bóg stwarza, jest Bogiem; stwarza bowiem tak samo, jak Ojciec”. (Tractatus sive homiliae in Psalmos)Św. Augustyn: „Rozważ też to, co czytamy dalej: ' Wypuścisz Twe tchnienie/Twego Ducha, a będą stworzeni'. Zabierzesz ich tchnienie/ducha, wypuścisz Twojego : „Zabierzesz im tchnienie/ducha”, nie posiadają własnego. 'Błogosławiani ubodzy duchem', ale nie są opuszczeni, 'ponieważ ich jest królestwo niebieskie' (Mt 5,3). Nie chcieli posiadać własnego ducha, mają ducha Bożego. W taki bowiem sposób wyraził się do przyszłych męczenników: „Kiedy was schwytają i postawią przed sędziami, nie obmyślajcie co, albo w jaki sposób będziecie przemawiać. Wszak to nie wy będziecie mówili, ale Duch Ojca waszego przez was mówić będzie' (Mt 10,19-20). Nie przypisujcie sobie męstwa. Jeżeli jest wasze, powiada, to nie ma mego. Jest upór, a nie męstwo. 'Zabierasz im tchnienie i zginą, a obrócą się we własny proch. Wypuścisz Twe tchnienie, a będą stworzeni'. 'Jesteśmy bowiem Jego dziełem', powidział Apostoł, 'stworzeni do dobrych czynów' (Ef 2,10). Z Jego tchnienia otrzymaliśmy łaskę, żebyśmy żyli dla sprawiedliwości, ponieważ Bóg usprawiedliwia bezbożnego (por. Rz 4,5). 'Zabierzesz im tchnienie/ducha i zginą. Wypuścisz Twe tchnienie/Twego Ducha, a będą stworzeni i odnowisz oblicze ziemi', to znaczy nowym ludziom wyznającym to, że zostali usprawiedliwieni nie przez siebie, ale dzięki łasce Bożej w nich. Popatrz jakimi są ci, przez których odnowione zostało oblicze ziemi. Paweł powiedzial: 'Trudziłem się więcej niż wszyscy inni'. Pawle, co mówisz? Pomyśl czy to ty, czy to Twój duch. 'Nie ja', powiada, 'ale łaska Boża ze mną' (1 Kor 15,10). Więc cóż? Skoro zabierze tchnienie nasze, obrócimy się we własny proch, wpatrując się z pożytkiem we własną słabość po to, żeby po otrzymaniu Jego tchnienia zostać odtworzonymi. Popatrz, co dalej: 'Chwała Pańska niechaj trwa na wieki”. Nie twoja, nie moja, nie tego czy owego: 'Chwała Pańska niech trwa', nie do czasu, ale 'na wieki. Pan radować się będzie w dziełach swoich'. Nie w twoich, ponieważ i uczynki twe jeżeli złe, to skutkiem twojej nieprawości, a jeśli dobre to dzięki łasce Boga. 'Pan radować się będzie w dziełach swoich'. (Ennarrationes in psalmos) Tekst piosenki: Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi Ziemię, życiodajny spłynie deszcz na spragnione mnie i uświęć mnie, uwielbienia niech popłynie pieśń. x2 Chwała Jezusowi, który za mnie życie dał Chwała Temu, który pierwszy umiłował mnie Jezus tylko Jezus Panem jest. Niechaj zstąpi Duch Twój i odnowi Ziemię, życiodajny spłynie deszcz na spragnione mnie i uświęć mnie, uwielbienia niech popłynie pieśń. x2 Chwała Jezusowi, który za mnie życie dał Chwała Temu, który pierwszy umiłował mnie Jezus tylko Jezus Panem jest. Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu

niech zstąpi duch twój psalm